چسب حرارتی وکیوم ممبران
سیستمهای پلی اورتان آب پایه ری اکتیو
چسب حرارتی وکیوم ممبران
پلی اورتانهای آب پایه که از واکنش گروههای دارای یک هیدروژن فعال و
گرانقیمت ترین و کمیاب ترین نوع دی ایزو سیاناتها بهمراه مونومرهای
کمکی در فرایندی چند مرحله ای تشکیل شده است بعنوان پیچیده ترین
کوپلیمر دیسپرسیونی جهان با کاربردهای متنوع در جایگاه پلیمرهای هایتک
و استراتژیک قرار دارد و کیفیت و کاربرد آنها متکی بوجود پلی ایزوسیانات
است.
دیسپرسیون به معنی پراکنش یا پراکندگی مواد است.
در واقع این مواد در حالت مایع زنجیره پایداری ندارند و بصورت پراکنده با
استفاده از ویسکوزیته بالا یا همان غلظت کنار هم قرار میگیرند. و در زمان
خشک شدن و تشکیل فیلم تغییر فاز داده و زنجیره اصلی بنا بر ویژگیهای
اولیه ساخت رزین و رنج کاربرد چسب تشکیل میگردد.
به همین علت عموما این نوع چسبها از ویسکوزیته یا غلظت بالایی برخوردار
هستند. و اضافه نمودن آب به آن، میزان پراکندگی مواد را افزایش داده و
موجب کاهش چسبندگی میگردد.
ویژگیهای ساخت رزین اینگونه چسبها بر دوعامل اصلی، نوع دی ایزوسیانات
و مدول فیزیکی آن قرار دارد که کیفیت چسبهای کاربردی را تعیین میکند.
اما کیفیت در فرمولاسیونهای رایج یک گزینه بسیار مهم و مخرب دیگر دارد
بنام پلی ایزوسیانات.
پلی ایزو سیانات بعنوان یکی از خطرناکترین مواد ساخت بشر است که از
ترکیب دی ایزوسیانات خالص با دو یا چند گروه دارای هیدروژن فعال بدست
می آید.
پلی ایزوسیانات یا دی ایزو سیانات پلیمر شده وظیفه تحمل استرس های
حرارتی، محیطی و مهمترین عامل، فشار را بر عهده دارد تا زنجیره تشکیل
شده پس از خشک شدن بتواند خواص فیزیکی که بر آن استوار است را
حفظ و در حالت اکتیو شدن از رنج تنش به کرنش مناسبی برخوردار باشد.
این عامل فیزیکی که مدول نام دارد همان تفاوت چسبندگی بین سطح و لبه
قطعه کار را ایجاد می نماید.
جهت حفاظت زیست محیطی در آخرین پتنت (اختراع ثبت شده) اجرا شده
در اروپا، پلی ایزوسیاناتها در چسب بصورت بلوکه یا کپسوله میباشد که
بنام چسبهای تک جزئی شهرت دارند.
چسبهای تک جزئی بنا بر نوع رزین استفاده شده از مقادیر بالایی دی
ایزوسیانات بهمراه مونومرهای کمکی تشکیل شده است که حداقل حاوی 5
تا 15 درصد پلی ایزوسیانات هستند.
به همین علت این چسبها در گالنهای مخصوص چند لایه و تحت استاندارد
UN مارک (مخصوص مواد پر خطر) حمل میگردند که در کنار گالنها بصورت
برجسته قابل مشاهده است.
در پتنت ثبت شده جمهوری اسلامی ایران که مورد تایید بسیاری از صاحب
نظران و کارشناسان قرار گرفته و بالاترین سطح جوایز را بخود اختصاص
داده است با توجه به مدول فیزیکی که عملکرد چسب را مشخص مینماید
نقش و تاثیر پلی ایزوسیانات بوسیله مونومرهای کمکی و ادتیوهای
تاثیرگذار کمرنگ و در مواقعی حذف گردیده است. و میزان دی ایزوسیانات
استفاده شده در رزین چسب تا 60 درصد کاهش یافته است.
در روش مذکور ابتدا دی ایزوسیانات با مونومرهای کمکی که عمدتا
مونومرهای وینیلی و اکرولیکی هستند بوسیله روشی که S.AVA IRAN نام
دارد (فنآوری ساخت) بهمراه ادتیو واسط توسط بارهای الکتریکی با تغییر
ماهیتهای یونی پیوند خورده و سپس گروههای دارای هیدروژن فعال برای
عملیات پلیمریزاسیون اولیه یا همان پلیمر شدن وارد رآکتور میگردد و در
مرحله دوم با اضافه شدن هموپلیمر طبیعی تشکیل شده از یک مولکول
نشاسته ذرت تبدیل به رزین میگردد.
واکنش صورت گرفته توسط سیستمهای حرارتی و برودتی بسیار دقیق در
رنج دمایی مناسب قرار میگیرد و دیسپرسیون شکل گرفته با مقادیر بسیار
پایین دی ایزوسیانات و حذف پلی ایزوسیانات عملکردهایی مشابه پیدا
میکند.
در واقع محصولات ما نوعی پلی یورتان آلیاژی نام دارد که به کمک فنآوری
100 درصد داخلی عملیات تشکیل رزین آن صورت گرفته و به محصول
هایتک تبدیل میگردد.
مطابق قوانین بین المللی اختراعات و کنوانسیون ژنو سوئیس امتیاز بهره
برداری از این فنآوری تا سال 2032 میلادی برای جمهوری اسلامی ایران
محفوظ و احتمال هرگونه مشابه سازی آن پیگرد قانونی دارد.
در خصوص این پروژه بنده کار خاصی نسبت به شکوه و عظمت کشورم
ایران انجام نداده ام.
بلکه هر آنچه بعنوان دانش بنیادی در اختیار نداشتیم را با سعی خطا تجربه
نموده و با دست یابی به مدول فیزیکی که عملکرد چسب را مشخص میناید
محاسبات انجام داده و بدلیل انحصار مونومر دی ایزوسیانات توسط شرکت
بایر آلمان مواد جایگزین را در غالب مونومرها و ادتیوها فرموله نمودم.
و مدال طلای وزارت علوم کشوری را دریافت نمودم که بزرگترین مدعی
تولید این گروه محصولات در جهان بشمار می آید.
تا افتخاری باشد برای آیندگان
و تجربه ای برای بیگانگان
